Igande Errozieroa

Igande Roziero

La Lineako Igande Rozieroa Velada eta Jai guztietatik esperatuenetariko bat da. Beti ospatzen da feriako lehenengo igandean, “Gran Cabalgata”-ren eguna eta ariketen hasiera eremu ferialean eta gero. Kuriosoa da feriaren barruan jai berrietariko bat izan arren, esponente maximoetariko bat izatea.

Hasiera

70 urteetako amaieran, feriako igandearen goiza zeukan atrakzio nagusia Zaldi-adituen Ibilaldia Kale Errealetik. Epaimahai bat existitzen zen, Zirkulu Merkantilaren sarreran. Igande guztietako ohizko meza gero eta gehiago rozieroa izan zen, data hauen jai ezaugarriengatik eta urte horietan eratzen ari zelako La Lineako Ermandade Rozieroa izango zena.

Meza amaitzen zenean, festa Kale Errealera lekualdatzen zen, urte bakoitzean jende eta giro gehiago zeukana. Pasatzen ziren pertsona guztiei ardo kopa bat ematea, familia Villarraren iniziatiba, Cañizaresko bozeramailuekin batera sebillaneko diskoekin eta ondo pasatzeko gogoekin, egin zuten jaia urteak pasatu ahala handiagoa izatea.

Geroago Igande Errozieroa potentziatua izan zen talde errozieroen kontratazioekin, festaren berri ematen zuten kartelak eta estrategikoki kokatutako bozeramaileak giroa gain gainbehera ez egiteko erabiltzen ziren. Mundu guztia edariak eta janariak prestatzen zituzten lagunen eta familiaren arteko konbibentzia egun handi hau ospatzeko.

Ospakizun hau esportatuta izan zen inguruko lokalitateetara, gaur egun ospatzen jarraitzen dena oso forma antzekoan.

Igande Errozieroa gaur

Jai guztiak bezala, igande errozieroa eboluzionatzen joan da urtez urte, eta esentzia originala kontserbatzen ospatzen den arren, aldatu da gaur egun ezagutzen dugunera ailegatu arte. Igande Errozieroa urteko egunetako esperatuenetariko bat da, non gazteak eta nagusiak bizikidetasuneko jornada handi batez gozatzen dute.

Doktorego tesia

Doktorego tesi bat ikasle batek ikerketa bati buruzko egindako ikerlan idatzia da. Unibertsitateetan, doktore tesia argitaratzeak, “Doktore” gradura atzitzea ahalmentzen du. Horretarako ikasleak graduatuta dagoen ikasleak bere tesia unibertsitatean lanpostu egonkorra daukaten irakasleen aurrean defendatu beharko du.

Definizioa

Umberto Ecoren definizioaren arabera, “lan mekanografiatua da, 100 eta 400 orrialdeetako bataz besteko luzaerakoa, non ikaslea doktoratu nahi den ikasketei buruzko arazo bati erreferentzia egiten dio. Ikasleak azaldu beharko du bere ikasketa doktoretza gaiarekin zerikusia daukana. ” Hala ere, exijitzen den luzera zerikusi handia dauka izena ematen duen ikasketen ezaguera alorrarekin eta garatzen duen herrialdearekin. Honela, adibidez, ikasketa zientifikoen kasuan luzera askoz txikiagoa izan ohi da Humanitateetan baino, eta anglosaxoi herrialdeetan, orokorrean, gutxiago herrialde latinoetan baino. Denbora estimatua tesi bat erredaktatzeko ere aldatzen da, orokorrean 3 eta 5 urteen artekoa izaten da, gaia eta herrialdearen arabera.

Prozedura

Doktorego tesi bat sortzeko hauek dira jarraitu behar diren urratsak:

*Tutore edo zuzentzaile baten hautaketa: Doktorego tesi batek, gutxienez, zuzendari bat izan behar du, Doktorea izan behar duena. Tutorearen hautaketaren irizpideak, hurbiltasunari eta lan harremanei, inbestigaziorako gaiari lotuta egoten dira.

*Gaiaren hautaketa: Hau ikerketa luze bat egiteko zabala izan behar da baina ez bideraezina egiteraino; ikasi ez diren alderdiak eskaini behar ditu inbestigazioa originala izateko; eta zientziaren arloan gai nabarmen bat izan behar du.

*Lan plangitza ezartzea: Doktorego tesia denbora luzeko lan bat denez, beharrezkoa da epe luzerako plangintza bat egitea, inbestigazioaren ataza guztiak egiteko epeak adierazten

*Dokumentazio lan sakona: Lehenengo urratsetako bat “artearen egoera”, hau da, gaiarekin zerikusia daukaten aurrekariak inbestigatzea da. Ahal den neurrian, guztiz eguneratua egon behar du, honetarako, datu bibliografikoen datu-baseak bezalako baliabideak erabili ohi dira.

*Datuen bilketa eta artxibaketa: Inbestigazio baten hasierako urratsa (humanistikoa izan nahiz zientifikoa izan) datuen bilketan eta antolaketan datza. Bi kasuetan erabilgarritasun handikoak dira fitxa bibliografikoak, non aurkitzen diren kontsultatu nahi diren liburuen informazio garrantzitsuenak.

*Atal esperimentala: Inbestigazio zientifikoetan, askotan esperimentuak egin behar dira hipotesia egokia dela egiaztatzeko eta frogatzeko.

*Datuen analisia: Beharrezko datuen bilketa eta gero, datu bibliografikoak zein esperimentalak, ikertzaileak antolatu eta aztertu beharko ditu ondorioak ateratzeko (ikerketaren ondorioak izango zirenak)

Hori guztia egin eta gero, ikerlariak bere tesia idatzi eta defendatu egin beharko du.

• Idazlana: Hasieran tesi osoaren laburpen bat egon behar du. Gaur egun ia ezin bestekoa da laburpena ingeleses ere egotea. Gomendagarria da amaierako txostenaren idazlanaren prozesua beste urratsen aldiberekoa izatea, kasu batzuetan atal gehienak inbestigazioaren amaieran laburbilduta egon ohi dira, non datuak batu eta aztertu dira. Idazlana eskatutako hedaduraren araberakoa izango da, baina beti gorde behar du testu zientifikoen estilo zuzena eta objektiboa.
• Defentsa publikoa: Doktorego tesia idazten amaitu eta gero, testua gordailuetan sartzen da eta behar diren urrats burokratikoak jarraitzen dira. Idatzitakoa zenbait doktoreei helarazten zaie. Doktoratua defentsa publikoko akto batean azaldu beharko ditu bera tesiaren nondik norakoak. Doktore batzuek galderak egingo dizkiete eta agian auzitan jarriko dituzte doktore gaiaren proposamenak. Tesiaren proposamen nagusiek gainditu beharko dute doktoreen galdetegia. Aditu talde batek epaimahai bat osatzen du lana ebaluatzeko eta kritikatzeko; doktorandoa bere proiektuaren baliotasuna eta metodoa defendatu behar du, hau egin eta gero tesia bere kalifikazioa jasoko du, positiboa bada, doktorandoa Doktore bilakatuko da.

Oso ohikoa da doktorego tesiak bere bidea jarraitzea defentsa eta gero prestatzen argitaratzeko, bilakatzen monografia zientifiko batean.

Txirigotak

Txirigota

Txirigota aratusteetan, inauterietan, elkartzen diren taldeak dira. Abestiak eta antzerkiaren arteko nahasketa egiten dute, umorea egiteko eta partaideek ondo pasatzeko helburu. Nagusiki kaleetatik abesten dena kopla umoretsuak herriari eskaintzen.

Txirigota taldeek abestu ohi dituzte kopla errezitatibo eta bakarrizketatuak. Forma musikal oso sinpleak dituzte pasodoble, rumba, sevillana, tangotxoa, seguidilla, jota... Doinu eta tradizio horietako batzuk Kanariar Uharteetatik datoz.

Hitzak asmatu eta musikarekin bateratu egiten dituzte. Hitzen gaiak anitzak izaten dira, gaurkotasunean zentratzen gehienetan, bai politika bai bihotz-aldizkarietako albisteak.

Munduko inauteri askotan lehiaketak egiten dituzte non taldeak lehiatzen diren hainbat sari irabazteko. Nagusiki 3 kontu baloratzen dira: jantziak edo aurkezpena, ahotsen kalitatea eta hitzen irudimena, umorea.

Txirigotaren helburu nagusia parte hartzaileek ondo pasatzea eta entzuleek barre egitea izaten da. Horretarako guztion erreferente diren kontuen kritika satiro-umoristikoak egin ohi dira.

Cádiz

Aratusteetako taldeen lehiaketa ofiziala, El concurso oficial de agrupaciones carnavalescas (COAC) gaztelaniaz, Falla Antzoki Handian ospatzen da, non txirigotak eszenatikoa partekatzen dute hiru taldekatze modalitateekin: inauterietako koroak, konpartsak eta aratuste laukoteak.

Txirigota taldeak 12 taldekidez osatuta egoten dira gehienez eta 7 partaidez gutxienez. Antzezterakoan gutxienez bi ahotsetan banatzen dira taldekideak.

Txirigota taldeetan gehien erabiltzen den ahotsa tenorea izan ohi da. Oro har, tenore bat izaten da melodia nagusiaren zama daramana. Ahots hau bigarren ahots baten laguntza izan ohi du ia beti, eta batzuetan hirugarren edo laugarren batena ere bai. Txirigotak musikalki bonbo, kaxoi, bi gitarra eta guiroekin lagunduta entzun ohi dira.

Txirigotek antzezten duten errepertorioa, lehiaketetan, aurkezpen batez osatzen da. Errepertorioak zerikusia dauka taldeak eramaten duen mozorroarekin, bi pasodoble (taldearen musika originalarekin), bi cuplet (musika originalarekin), lelo bat (abestuta cuplet bakoitzaren amaieran eta originalak ere) erlazionatuta egon behar dena taldearenarekin eta popurri bat (lauko txikietan banatua) umorezkoa eta txantxetakoa.

Txirigotan, konpartsen eta inauterietako koruen desberdintasunean, puntu gehienak ematen duena bi cupletak eta estribilloa dira.

Informazio iturriak:

https://en.wikipedia.org/wiki/Chirigota

https://es.wikipedia.org/wiki/Chirigota

Mar adentro -Pelikularen fitxa

MAR ADENTRO

1.Laburpena eta Tesia

Ramon Sampedro eutanasia aldarrikatzen ari den tetraplegiko bat da. Epaiketetan ez diete arrazoia ematen, baina Julia, cadasil gaixotasuna daukan abokatua, bere kasuaz interesatzen da.

Ramon telebistan agertzen da, Rosa, kontserbera batean lan egiten duen emakumea, ikusten du eta Ramon bisitatzera joaten da bizitzeko gogoak emateko. Hasieran Ramon bisita hau oso txar hartzen du baina gero oso lagun onak egiten dira.

Bere anaia ez dago ados eutanasiaren kontuarekin, bere emaztea, Manuela, ez dago ados baina bere borondatea errespetatzen du.

Telebistako erreportajea egin eta gero jende asko hasten da Ramon bisitatzen, epaiketa berrietarako ondo etorriko zaiona.

Julia Ramoni bere bizitzaz galdetzen dio eta 19 urterekin munduari bira eman ziola kontatzen dio, bere Manuela bere bidaien argazkiak erakusten dizkio. Egunak pasatu ahala Ramon Juliari bere istripuaz hitz egiten dio, 1962eko abuztuaren 23an, bost lagunekin hondartzara joan zen, itsasora botatzean ez zen uraren nibelaz ohartu eta arroken kontra jo zuen. Neskalagun bat zeukala kontatzen dio baina istripua eta gero berarekin apurtu zuela, beste motatako bizitza merezi zuelako neska gisagoa.

Ramonek ikusten duen etorkizun bakarra heriotza da.

Bartzelonan epaiketa galdu ondoren, Aita Frantzisko tetraplegikoa dena, Ramonen etxera doa eta eztabaidatzen hasten dira.

Julia Ramonen poesiak irakurtzen ditu eta argitaratzeko modukoak direla pentsatzen du, Ramonen onarpenarekin, argitaletxera eramaten ditu eta liburu batean poesia guztiak sartzen dituzte “Gutunak Infernutik”.

Julia eta Ramon musukatzen dira, Julia infartu bat pairatu eta gero erabaki oso serio bat hartzen du, bere buruaz beste egingo du eta Ramon bere bizitzarekin amaitzen lagunduko dio bere poesia liburua argitaratzen den egunean.

Bere iloba Javier eta bere aita gurpil-aulki bat diseinatzen diote Galiziako epaiketara joateko.

Liburua argitaratzen da baina Julia damutzen da eta ez du Ramon laguntzen. Rosa, hasieran bizitzeko hainbeste gogo eman nahi ziona, bere buruaz beste egiteko laguntza eskaintzen dio.

Azkenean pertsona asko laguntzen diote zianuro potasiko eta ur nahaste bat ematen, ezin dute inor zigortu.

Eva, asoziazio bateko kidea, Ramon asko lagundu duena, Juliari Ramon idatzitako gutun bat eramaten dio baina Juliaren gaixotasuna oso aurreratuta dago eta ez da Ramon Sampedroz oroitzen.

TESIA:

Amenabar film honekin eutanasiaren kontua nola dagoen gure herrialdean islatu nahi izan du benetako kasu batean oinarritzen.

Askatasuna aldarrikatzen ari da.

Bere iritzia eutanasiari buruz argi geratzen da, eutanasia legezkoa izatearen alde dago.

Epaiketetan Ramon ez duela inolako askatasunik erakusten da, ez diote ezta hitz egiten uzten.

Ramonen istorioa kontatu behar zen istorio bat da eta Amenabarri esker ez da inoiz ahaztuko. Berak, kasu hau kontatzeko ideiatik hasten, bere iritzia gaiari buruz eman du 2 orduko film batean.

Bere filma eutanasiaren legalizazioari laguntzeko balioko zuela pentsatzen zuen, espainiar guztiak Ramonekin enpatizatu genuelako.

Amenabar aldarrikatzen dituen gauzen artean hiltzeko eskubidea, heriotza duinoa eta gure bizitzako kontrola izateko eskubidea dira.

Filmaren ideia orokorra adierazten dituzten esaldien artean hauek onenak direla uste dut:

“Bizitzea eskubide bat da, ez betebehar bat”

“Askatasuna ezeztatzen duen bizitza bat ez da bizitza”

“Benetan maite nauen pertsona hiltzen lagunduko didana izango da”

“Nor naiz ni bizi nahi dutenak epaitzeko?”

2. Zer da eutanasia? Bereiztu aktiboa eta pasiboa.

Eutanasia: grezieraz “eu" onesan nahi duena eta "thanatos” heriotza, “heriotza ona“ esan nahi du, gaixo baten heriotza bizkortzen duen akzioa da bere minez eta sufrimenduaz libratzeko.

Bi eutanasia mota daude

Eutanasia pasiboa: gaixo bati bere bizitza luzatzeko sendagaiak emateari uztea da.

Eutanasia aktiboa: akzio baten bidez gaixo baten bizitzari amaiera ematen zaionean da.

3. Kontatu 4 Kasu.

Andrea

Andrearen kasua 2015ko azaroan agertu zen, Galizian. Bere gurasoak heriotza eskatzen zuten bere alabarentzat, gaixotasun endekapenezko gaixotasun bat zeukana. Bere gorputza ezin zuela min gehiago jasan esaten zuten. Hasieran ospitalean uko egiten zuten neska bizirik mantentzen zuen makinatik deskonektatzeko gure herrialdean delitu bat delako. Galiziako Etikaren Komitearen abala zeukaten eta “Asociación Derecho a Morir Dignamente” (ADM)aren euskarria.

Ados ez zeuden unitate batzuk agertu ziren, Abokatu Kristauen Asoziazioa sinadurak bildu zituen prozedura hau amaitzeko. Azkenean 12 urteko neska Azaroaren 7an hil zen.

Carlos Gaviria

58 urteko gizon honi, gorputzaren erdia paralizatuta daukanari dignitatez hiltzea ukatu diote Medellinen Otsailaren 5ean. Infartu bat jasan du eta minak dauzka baina komitea esaten du ez dituela eutanasia eskatzeko baldintzak betetzen. Eutanasia eskatzen duen pertsona erakutsi behar du gaixotasun progresibo eta itzulezina daukala, pronostiko oso txarrarekin eta ez dena tratamendu batekin konpontzen.

Komitearen erabakia ez badu onartzen zainketa tratamendu bat egin behar du eta ez baditu benefizioak ikusten berriro eskatu ahal du eutanasia.

Holandako atsoa

70 urteko atso batek, itsu geratu zena, eutanasiaren menpe jarri zen Holandan 2013an.

Itsutasuna “min jasangaitz” bezala adierazitako lehenengo kasua da, eutanasia justifikatzeko. Osasuneko inspektoreak kontsideratzen zuten atsoari egindako eutanasia herrialdeko legeekin bat zetorrela.

Pedro Martínez

2011an Pedro eutanasiaren debatea Espainian berriro irekitzea lortu zuen. ELA gaixotasuna zeukan eta Andaluziako osasungintza errefusatu egin zuen bere kasua “egoera agoniakoan” ez zegoelako. DMDko medikuen lasaigarriei esker hil egin zen.

Osasungintza publikoa ematen zion aukera jaten uztea zen, eta dardarak hasten zirenean lasaigarriak emango zizkioten. DMDko presidentea hau krudelkeria bat dela pentsatzen du, Pedroren kasua terminala dela aldarrikatzen du.

4. Eutanasia gaur egun orokorrean

Eutanasia legezkoa da munduko oso leku gutxitan: Holandan, Belgikan, Suitzan, Luxenburgon, Kolonbian eta Kalifornian. Beste herrialde batzuetan, heriotza duinaren eskubidea edo lagundutako suizidioaren eskubidea daukate baina ez eutanasia.

Espainian zigortuta daude praktika hauek.

Gure Kode Penala hau esaten du bere 143 artikuluan:

1-Pertsona bat beste bati suizidiora induzitzen badio zigortuta izango da 4tik 8 urteko kartzela kondenara.

2 - 2-5 urteko kartzela pena egokituko zaio pertsona baten suizidiorako beharrezko ekintzetan laguntzen duenari

3 - 6-10 urteko penarekin zigortuta izango zen laguntza heriotza exekutatzerainoko puntura heltzen baldin izango zenari.

4 - Ekintza hauek egiten dituena gaixotasun serio bat, heriotzara eramango edo pairamen iraunkor eta zail jasaten direnak dituen pertsona bati eragiten badizkio, zigortuta izango da bat edo bi graduko pena txikiago batekin 2 eta 3 puntuetan adierazitakoekiko.

Espainian eutanasiaren alde dagoen Asoziazio bat dago, Derecho a Morir Dignamente (DMD). Asoziazio hau 4000 kide dauzka asoziazio autonomikoetan: Andaluzia, Aragoi, Asturias, Katalunia, Euskadi, Galizia, Madrid, Navarra, Balentzia, federazio mundial baten barruan sartuta milioi bat baino gehiagoko herritarrekin.

Espainiako herritar gehienek DMDren alde daude, eta instituzioraino heltzeko bidean daude.

Eliza katolikoa eutanasiaren kontra dago, doktrina katolikoaren arabera bizitzako azken momentuetan gizakiak mina sentitu behar dugulako, kristau guztien gurutze pertsonala irudikatzen duelako, Kristoren Pasioa bezala, Jesus sufritu zuen eta gurutzearekin kargatu zuen gure bekatuak barkatuak izateko.

Modu berean, Eliza katolikoa gaixo terminalen mina arintzeko metodoekin desadostasunean dago, mina esanahi berezi bat daukalako Jainkoaren plan salbatzailean.

5. Iritzia

Mar adentro asko gustatu zaidan pelikula izan da. Sentimendu asko sortzen dizulako eta bizitza beste ikuspuntu batetik ikustea eragiten dizulako. BETI pelikuletan, serietan, liburuetan… pertsonaiak bizitzeko borrokatzen dira eta Ramon hiltzeko borrokatzea harrigarria iruditu zait, ez da ohikoa. Eta zerbait “ez ohikoa” izateagatik, Ramoni bere askatasuna kentzen diote, ez zaidana batere ondo iruditzen. Nor da estatua, medikuak edo inor beste pertsona bat bizitzera behartzeko?

Pelikula hau ikusi baino lehen eutanasiari buruz gauza batzuk nekien, baina orain gaiari buruz dakidan gauza guztiekin nire iritzia oso argi dago.

DMD asoziazioa egiten duen lana bikaina dela pentsatzen dut, gizakiak hiltzeko askatasunagatik borrokatzen dute.

Elizaren ikuspuntutik denak sufritu behar dugu eta konformatu behar gara Jainkoa horrela nahi duelako, iritzi hau irakurri ditudan ergelkeriarik handienetakoa da. Kantzerra daukan pertsona bat minez hil behar da, mina arintzen badiozulako ez zaudelako Jainkoaren nahiak betetzen ari. Jesus bere gurutzean hil arte sufritu zuen, horretxegatik gure bizitza mina eta sufrimendua izan behar da “zerura” joan arte, hau pentsatzen duten pertsonak existitzea surrealista iruditzen zait. Irakurri nuenean txantxetan egon behar zirela pentsatzen nuen, baina bibliako pasarte bat jarri zutenean hau benetan pentsatzen zutela argi geratu zitzaidan. Eliza beti dauka zerbait aurrerabide eta herritarren onurako gauzen kontra jartzeko, ez soilik eutanasia; abortua, sexu berdineko bikoteak, banaketak… Adibide ematen dutela pentsatzen dute baina gure sozietatearen lotsa dira, haiek dira haur inuzenteez abusatzen dutenak, ziur Jainkoa ez duela apaiz bat hori egitea txarto ikusten baina pertsona normal bat bere mina arintzea ezin duelako gehiago jasan pentsaezina da noski, zelako hipokrisia.

Eutanasia debekatuta egotea XXI.mendean ez zait normala iruditzen. Pertsona bat hiltzeko gogoak izateko egoerara iristeko bere bizitza oso gogorra izan behar da. Nire ustez urte batzuk barru eutanasia legezkoa izango da munduko leku askotan, Espainian ere.

Egia da batzuetan medikuak haien pronostikoetan erratzen direla eta egoera begetalean dagoen pertsona bat agian esnatzeko aukerak dauzkala baina eutanasia pertsona bera eskatzen badu hiltzeko eskubide osoa dauka. Eliza gure sozietatean efektu asko dauka zoritzarrez. Eliza eta Kode Zibila guztiz banatuta egongo baziren ziurrenez abortua, eutanasia eta hainbeste gauza legezkoak izango ziren.

Estatu laiko batean bizi arren, antzinako gauza asko aldatzea geratzen zaigu.

Te doy mis ojos- Pelikularen fitxa

TE DOY MIS OJOS

1.Filmaren laburpena:

Pilar bere etxetik ihes egiten du bere senarraren, Antonioren aldetik, tratu txarrak jasaten ari delako.

Bere ahizpa Anaren etxera doa bere semarekin, Juan. Guia turistiko bezala lan bat ematen diote Toledoko eliza batean.

Antonio psikologora doa bere amorru bultzadak kontrolatzen ikasteko. Gure protagonistari kontatzen dioenean, Pilar bigarren aukera bat ematea erabakitzen du eta etxera bueltatzen da.

Momentu honetan “Eztiko ilargia”ren fasea hasten da, Antonio bikain portatzen da eta asko errespetatzen du Pilar. Dena ondo doan ahal dela pentsatzen du eta derrigorrean ikasten du Antoniok ez duela aldatuko, “Eztiko ilargia” amaitzen delako Antonio Pilar ez dela berriro joangoko ziurtasuna daukanean.

Bere ametsetako lanera aurkezteko aukera galtzen du bere erruz, arropa kentzen dio eta balkoira ateratzen du. Bere ustez Pilar bakarrik lan egin nahi du besteak bere gorputza ikusteko, horregatik, hau egiten du eta Pilar asko beldurtzen denez, txiza egiten da eta ez da laneko frogara joaten.

Momentu honetan Pilar argi ikusten du Antonioren aldetik joan behar dela.

Azkenean Antonio behin betiko uzten du eta bere ahizparen etxera bueltatzen da bere semearekin. Zorionez Pilarren istorioa ondo bukatzen da, ez beste emakume batzuk bezala.

1.2 Analisia:

Zuzendariaren mezua oso argi dago. Filme honen bidez generoen maltratua plasmatu nahi du. Pilar emakume normal bat da, berari gertatzen zaiona emakume guztiei gertatu ahal zaie. Hasieran dena da polita eta zoriontsua baina denbora pasatu ahala senargaia maltratadore batean bilakatu ahal da. Antonioren tratu txarrak ez dira dauden txarrenak, psikologora joaten da eta Pilar maite duela esaten du, gertatzen dena berarentzat maitasuna boterea eta posesibitatea direla da.

Bere buruaz beste egiten saiatzen denean Pilar bere aldetik ez joateko bere dependentzia eta zerbait bere buruan ez dagoela ondo erakusten du.

Filme honetako pertsonaiak gure sozietatean gertatzen ari denaren ordezkariak dira. Adibidez Anaren senargaia erakusten du gizon guztiak ez direla matxista batzuk.

Antonioren hitzak “Aldatzen ari naiz”, ziurrenez gizonek haien emazteei esaten dietena da, eta haiek, maitatzen dituztenez sinesten egiten diete eta Pilarri gertatzen zaiona sufritu behar dute berriro.

Antonio bere emaztearekin eta Juanekin ordaintzen du bere familiakoek tratatzen duten forma, nahiz eta gero damutu, mina eginda dago.

Niri arreta deitu zidan gauza bat Antonioren laguntza taldea da, han zeuden gizon guztiak maltratadoreak ziren eta ez zirudien tratu txarrak ematen utziko zutela. Nire iritzia sendotu egin du, tratu txarrak ematen dituzten gizonek ez dira inoiz aldatuko.

Pelikula hau gai asko abordatzen dituela argi dago.

2.Gaur egunean izandako kasuak gure gizartean:

Orain tratu txarren 4 kasuz hitz egingo dut, biktimak gertaera hauek salatu zituzten. Berria Azaroaren 21koa da.

Lehenengo Kasua:

Belgranoko auzoan gertatu zen. 29 urteko gazte bat atxilotu zuten bere 25 urteko arrebak agresioa salatu eta gero.

Biktimaren kontaeran, erasotzailea mozkortuta zegoen eta suzko arma batekin mehatxatu zuen. Jo egin zuen eta amorruko eraso batean telebista jaurti zion, lesioak sortzen.

Gaztea atxilotu zuten, revólver bat kendu zioten eta justiziaren eskuetan jarri dute.

Bigarren Kasua:

Triangelu auzoan, 21 urteko gazte bat atxilotu zuten, minutu batzuk lehenago bere ex bikoteak salaketa bat jarri zuen. 20 urteko neskak, ukabil kolpez hartu zuelako, lesioak sufritzea salatu zuen.

Hirugarren Kasua:

Granadero Baigorrian, gizon bat legea apurtu eta bere ex bikotearen etxean sartu zen bera erasotzeko. Emakumea salatu zuen jo eta min egin ziola.

Gizona atxilotuta izan zen.

Laugarren Kasua:

Ayacuchon, 56 urteko gizon bat atxilotuta izan zen, bere ex emaztea salaketa bat jarri eta gero, heriotzez mehatxatu zuelako eta bere integritate fisikoz beldurtuta zegoenez.

Erasotzailea justiziaren menpe dago.

3.Kontu larri hau konpontzeko zer egin eta nola dagoen legea:

Nire ustez tratu txarren irtenbiderik eraginkorrena heriotza zigorrarekin da.

Txakurra hil eta gero errabia bukatzen da. Emazteari tratu txarrak emanez hiltzeko zoria daukatela jakinda, inork ez zuen hau egingo. Emakume batentzako oso gogorra izan behar da zure maltratatzailea solte dagoela eta edozer egin ahal dizula edozein momentuan jakitea.

Legea emakumeak babesten ditu puntu bateraino. Urruntzeko aginduak daude eta eskumuturreko batzuekin kontrolatzen dituzte erasotzailearen mugimenduak bai, baina zenbat kasu ikusten dira telebistan hau apurtzen duten gizonez eta bere ex bikotea hiltzen dutenak? Tratu txarrak jasotzen ari dituzula frogatzea zaila da kasu batzuetan, ez badituzte agresioak ikusten ez dute ezer egiten, eraso psikologikoak ez daude zigortuta.

Orain behintzat legea gehiago babesten ditu emakumeak, lehen zure senarra jotzen bazizun, egin ahal zenuen bakarra oso urrun ihes egitea zen. Legea nire ustez oso biguna da gizon hauekin.

Emakumeak laguntzeko laguntza taldeak edo emakumeen elkarteak daude baina hori ez zait legearekin zerikusia daukan zerbait iruditzen, eta gehienetan talde hauek laguntza ia osoa ematen dietenak dira. Legea ez duena egiten, bihotz oneko pertsonak egiten dute.

Gure kode penala erreforma asko behar ditu. Bizitzak suntsitzen dituzten pertsonak ez daukate inolako eskubiderik bizitzeko.

Legea gogorragoa izango balitz gizonak birritan pentsatuko zuten tratu txarrak ematearena. Emakume bat ez badu bere burua legeaz babestuta ikusten, ez du bere bikotea salatuko, bizitza galtzeko posibilitate asko dituela jakiten, agian pentsatzen du hobea dela tratu txarrak jasotzea hilda egon baino.

“2004ko Lege Integrala” emakumeen elkarteak aldarrikatzen duten agenteen (polizia, medikuak, epaileak…) koordinazioa hobetu beharra betetzen saiatzen da, baina ez dakit nik eraginkorra denik…

4. Pelikula/Gaiaren Iritzia:

Pelikula gustatu zait, tratu txarren gaia oso mamitsua delako eta ondo islatu duelako. Sozietatea nola dagoen erakusten du, bere pertsonaien bidez. Adibidez Pilarren ama.

Tratu txarren gaia asko haserretzen eta oso inpotente sentiarazten nau.

Gaur egun, emakumeak haien senarrez erailak izatea lotsagarria da. Emakume asko kalbario bat bizitzen dute haien bikoteengatik. Ezin dut ulertu zer bultzatzen dion gizon bati bere emaztea jotzera, bera baino hobera delaren froga da? Emakumeak ez dira jaio haien bikoteen esklaboak izateko, naiz eta kultura batzuetan ideiak horrela adierazita egon. Afrikako eta Asiako leku askotan gizon batek bere senidea gutxiagotzea gauzarik normalena da, baina ez naiz horretan sartuko eta leku zibilizatuez hitz egingo dut. Tratu txarrak matxismoaren erakustaldi basatiena da, eta emakumeek gizonak baino maila altuagoan gaudela frogatzen du. Noizbait ikusi da telebistan edo egunkarietan gizon bat tratu txarrak jaso dituela eta bere emazteak hil duela? Erantzuna ezetz da. Emakume baten buruan bere bikoteari tratu txarrak ematearen ideia ez da sartzen. Zibilizatuagoak eta azkarragoak dira naiz eta sozietatean gutxietsiak egon. Agian nire iritzia oso feminista da, baina ez dut ezer txarra ikusten horretan, azken finean feminismoa ez du inor hiltzen, matxismoa ez bezala.

Tratu txarrak jasotzen dituzten emakumeak guztiz hutseratuak daude, egun guztietan zipriztin bat direla eta haien bikotea barik ez direla ezer hainbeste esaten dizkietenez azkenean hori sinesten dute eta haien bikotea jotzea merezi dutela pentsatzen dute, telebistan entzun nuen emakume maltratatu baten hitzetan.

Emakume hauek tratu txar psikologikoak eta fisikoak jasan behar dituzte. Psikologikoak, tamalez, oso orokortuta daude eta jasaten duten emakumeen kopurua oso altua da. Arrazoia oso sinplea da, maltratu psikologikoak frogatzea oso zaila da eta legearen ikuspuntutik ez badizute jipoi bat ematen ez daude tratu txarrik. Gehienetan hitzak zaplazteko bat baino mingarriagoak dira.

Legea ez du emakume hauei behar duten babes guztia ematen, lehen azaldu dudan bezala. Telebistan ikusten baduzu salaketa ipini eta gero gizonak haien ex-ak hiltzen dituztela, beldurra izatea normala da. Agian aldaketa egoera txarrago batera eramaten zaitu.

Haurrak askotan egoera hauen biktimak dira. Aita ama nola jotzen duen ikusi behar dute eta amaren aurpegia jipoi bat jasan eta gero. Egoera hau jasaten bi gauza gertatu ahal dira: emaztea jotzea gauza normal bat bezala ikustea eta helduak direnean berdina egitea, edo amari aurpegia ateratzea eta haurra ere egurra jasotzea. Haurrek eredu onak behar dituzte eta giro hauek egon ahal diren eredurik txarrenetarikoa da. Gure lana egiten duten aparatuak asmatzeko oso eboluzionatuta gaude baina portaera hauekin argi dago pertsona batzuk homo erectus fasean jarraitzen dutela naiz eta mendeak pasatu.